Een van de meest besproken onderwerpen in het voetbal is wie de beste spelers ter wereld zijn? Iedereen heeft zijn eigen mening en vooroordelen, deels gevormd door waar ze wonen, wie ze steunen en wie ze hebben zien spelen, hetzij live of op televisie.
Er kan geen definitieve lijst zijn. Hier zijn echter drie suggesties voor spelers die in ieder geval op de shortlist van velen zouden staan.
Lionel Messi
De 36-jarige Argentijn werd onlangs verkozen tot Beste FIFA Mannenspeler van 2019, de laatste in een bijna eindeloze lijst van onderscheidingen, waaronder vijf Ballon d’Ors, zes Europese Gouden Schoenen (toegekend aan de topscorer in het Europese voetbal), en werd acht keer erkend als Beste Speler in La Liga. In 692 wedstrijden voor Barcelona scoorde hij 602 keer en in 2012 bereikte hij de opmerkelijke prestatie van 91 doelpunten in één kalenderjaar. Dit ondanks dat hij, toen hij bij de jeugdacademie van Barcelona kwam, zo stil was dat zijn teamgenoten aanvankelijk dachten dat hij stom was, terwijl hij groeihormoonbehandelingen moest krijgen om zich fysiek te ontwikkelen. Messi is klein - 1,70 meter lang - met een laag zwaartepunt, maar met een uitstekende dribbelvaardigheid en feilloze balcontrole, waardoor hij meerdere tegenstanders achter elkaar kan passeren, vaak via krachtige runs vanaf de rechterkant van het veld. Hij is ook een voortreffelijke passer, met het zicht en de techniek om hoeken en opties te vinden die minder spelers ontgaan, en is een uitstekende specialist in vrije trappen.
Een man die zijn hele leven bij één club bleef, heeft hij Barcelona geholpen tot een succesniveau dat ongeëvenaard is in hun geschiedenis, met tien landstitels, 6 Copa del Reys, 4 Champions Leagues en drie keer het Wereldkampioenschap voor clubs.
Hij maakte deel uit van het Pep Guardiola-team in 2009 dat de treble won en speelde, met de "Tiki-Taka" stijl, een van de beste voetbalshows ooit op het wereldtoneel, met Messi bijgestaan door Andrés Iniesta en Xavi die de lijnen in het middenveld trokken. Sinds hun pensionering is Barcelona minder dominant geworden en zijn ze nog meer op Messi gaan vertrouwen, en zijn schijnbaar grenzeloze vermogen om wedstrijden voor hen te beslissen.
De enige smet op zijn staat van dienst als speler is zijn relatieve falen op internationaal niveau met Argentinië. Niet zo geliefd in zijn thuisland als in de rest van de wereld omdat hij al zijn clubvoetbal in Spanje heeft gespeeld, hielp hij hen naar drie opeenvolgende finales – het WK van 2014 en de Copa América van 2015 en 2016 – maar ze verloren ze allemaal. Hij stopte kort met het internationale voetbal, om daarna terug te keren en ze bijna in zijn eentje naar kwalificatie voor het WK 2018 in Rusland te slepen. Ze presteerden echter weer ondermaats en werden vroeg uitgeschakeld in de achtste finales, nadat ze net door de groepsfase waren gekomen.
Laatst bereikten ze de halve finale van de Copa América van deze zomer, maar ze kwamen opnieuw tekort en werden in de halve finale verslagen door Brazilië.
Cristiano Ronaldo
Bijna tien jaar lang strijdt Cristiano Ronaldo met zijn grote rivaal Messi om de titel van beste huidige speler in het wereldvoetbal.
De 9 jaar die de Portugese aanvoerder bij Real Madrid doorbracht, zagen hem en Messi in een voortdurende strijd verwikkeld om te bepalen wie de eer zou hebben om als beste uit de bus te komen, niet alleen in La Liga, maar in het Europese voetbal als geheel, waarbij beiden vastbesloten leken om elkaar te evenaren in gescoorde doelpunten en man van de wedstrijd-prestaties. Ronaldo werd verkozen tot Beste FIFA Mannen Speler van het Jaar in 2016 en 2017 en is, net als Messi, vijf keer winnaar van de Ballon d’Or. Hij begon zijn carrière in zijn geboorteland Portugal, voordat hij naar de Premier League en Manchester United verhuisde, waar hij voor het eerst wereldwijd bekend werd en zijn eerste van vijf Champions League-medailles won. De vier keer winnaar van de Europese Gouden Schoen verhuisde vervolgens in 2009 naar Madrid voor destijds een wereldrecordbedrag en betaalde dat volledig terug door te helpen aan twee landstitels, de Copa del Rey bij beide gelegenheden, en de Champions League vier van de vijf seizoenen tussen 2013 en 2018.
Tijdens zijn tijd in Spanje scoorde hij gemiddeld meer dan een doelpunt per wedstrijd, en hij heeft het record voor de meeste doelpunten in de Champions League met 127 – 15 meer dan Messi, en 50 meer dan de volgende op de lijst, Raúl, die ook een legendarische carrière bij Real Madrid had. Hij begon zijn carrière als vleugelspeler en was gezegend met snelheid. Met uitstekende technische vaardigheden verdiende hij in zijn beginjaren de reputatie van “showpony” vanwege zijn neiging om te veel trucjes te doen en te snel te vallen.
In de loop der jaren is hij echter uitgegroeid tot een complete aanvaller, die op beide vleugels kan spelen, evenals door het centrum. Hij kan met beide voeten scoren, is een krachtige kopper en kan gevaarlijke, krommende vrije trappen nemen. De stepovers en schijnbewegingen zijn er nog steeds, maar hij heeft geleerd wanneer hij ze maximaal moet inzetten. Altijd in topconditie, is hij in staat tot momenten van pure genialiteit – zijn omhaal voor Real uit bij Juventus in de kwartfinale van de Champions League 2018 was zo goed dat hij een staande ovatie kreeg van de thuisfans.
Juventus was zo onder de indruk van zijn talenten dat ze in de zomer van 2018 €100 miljoen betaalden voor de 34-jarige om hem te contracteren. Hij werd topscorer in de Serie A dat seizoen, maar teleurstelling voor hem en zijn nieuwe club kwam in de Champions League toen Ajax zijn team versloeg. Hij had echter de troost van het winnen van de landstitel en werd verkozen tot de meest waardevolle speler van de Serie A.
Waar Ronaldo wel het voordeel heeft ten opzichte van Messi, is het feit dat hij succes heeft behaald op internationaal niveau, door Portugal aan te voeren naar de triomf op het EK 2016, en opnieuw, eerder dit jaar, in de inaugurele Nations League.
Neymar
Neymar – of, om zijn volledige naam te geven, Neymar da Silva Santos Junior – wordt meestal in dezelfde categorie genoemd als Messi en Ronaldo, hoewel er tot nu toe een gevoel van tegenvallende prestaties rond de carrière van de Braziliaan hangt. Dit komt deels door zijn karakter. Tijdens het WK 2018 merkte de Braziliaanse krant O Globo op dat Neymar “Brazilië heeft betoverd en de hele wereld heeft geïrriteerd.” Onder neutrale toeschouwers is hij niet geliefd vanwege zijn cynisme en toneelspel, terwijl hij wordt gezien als een speler die te veel duikt, altijd probeert goedkope vrije trappen te winnen en tegenstanders in problemen brengt bij de scheidsrechters.
Neymar werd al op jonge leeftijd als een ster bestempeld. De zoon van een voormalig profspeler, trad op 11-jarige leeftijd toe tot de jeugdopleiding van Santos, en zijn vooruitgang was zo snel dat hij drie jaar later de kans kreeg om bij Real Madrid te tekenen. In plaats daarvan koos hij ervoor zijn ontwikkeling in Brazilië voort te zetten, waar hij Santos hielp aan landstitels en bekeroverwinningen, terwijl hij vier jaar op rij werd uitgeroepen tot Braziliaanse Speler van het Jaar. Ook maakte hij als tiener zijn debuut in het Braziliaanse nationale team.
In mei 2013 maakte hij de overstap naar Barcelona in een transferdeal, hoewel de voorwaarden van zijn transfer gehuld blijven in mysterie en later werden onderzocht door de Spaanse belastingdienst. Barcelona en vicevoorzitter Josep Maria Bartomeu werden toen beschuldigd van belastingfraude. Zijn tijd bij Barcelona was op het veld succesvol – het team won twee La Liga-titels, de Copa del Rey drie keer, en de Champions League in 2015. Echter, terwijl Neymar bij Barcelona bleef, was er altijd het gevoel dat hij in de schaduw van Messi stond en in 2017 sloot hij zich aan bij de Franse club PSG voor een wereldrecordbedrag van €222 miljoen.
Tot nu toe valt te betogen dat PSG op het veld geen waar voor zijn geld heeft gehad met Neymar, althans. Hij zou hen moeten helpen succes te behalen in de Champions League, de heilige graal voor de eigenaren van de club, maar sinds zijn komst zijn ze consequent uitgeschakeld in de kwartfinale. En hoewel het team achtereenvolgende landstitels heeft gewonnen en in 2018 de dubbel van de nationale beker behaalde, is dat geen significante prestatie in een land waar PSG zo dominant is qua budget en middelen. Neymar heeft ondertussen een reputatie opgebouwd van het missen van wedstrijden, vooral wanneer PSG uit speelt tegen minder gewaardeerde teams, terwijl hij deze zomer voortdurend in verband werd gebracht met een terugkeer naar Barcelona, maar de onderhandelingen daarna stukliepen.
Het WK van 2014 was bedoeld als het podium om zijn buitengewone talenten aan de wereld te tonen, met Neymar als de spil voor gastland Brazilië, dat dacht voorbestemd te zijn om de trofee op eigen bodem te winnen. Echter, tegen Colombia in de kwartfinale moest Neymar het veld verlaten op een brancard, en zonder hem werd Brazilië vernederd met 7 – 1 door Duitsland op eigen bodem in de halve finale.
Meer teleurstelling volgde tijdens het WK van 2018. Neymar hielp zijn land naar de kwartfinales, maar ze werden toen uitgeschakeld door België met 2 – 1. En toen Brazilië deze zomer eindelijk weer eens won in de Copa América, moest Neymar vanwege een blessure de competitie aan zich voorbij laten gaan.
Virgil van Dijk
Virgil van Dijk werd verkozen tot Europees voetballer van het jaar 2019 en is een van de belangrijkste kanshebbers om dit seizoen de Ballon d’Or te winnen. Momenteel aanvoerder van het Nederlands elftal, kwam hij in de schijnwerpers te staan sinds zijn overstap van Southampton naar Liverpool voor een bedrag van £75 miljoen in januari 2018.
Sinds zijn komst naar Anfield heeft hij geholpen Liverpool te transformeren tot kanshebbers voor zowel de Premier League-titel als de Champions League, en was hij een integraal onderdeel van het team dat in juni van dit jaar in Madrid de zesde Europese titel veroverde tegen Tottenham, twaalf maanden nadat ze in de finale waren verslagen door Real Madrid.
Hij is fysiek actief, snel over het veld, tactisch bewust en een uitstekende passer van de bal vanuit de diepte, en bovendien sterk in de lucht aan beide kanten van het veld. Bovenal brengt hij leiderschap naar de teams waarvoor hij speelt, waarbij hij rust en vertrouwen onder teamgenoten brengt.
Hij begon zijn carrière in zijn geboorteland Nederland bij Eredivisie-club Groningen, totdat hij in 2013 naar Schotland verhuisde bij Celtic. In zijn twee volledige seizoenen in Schotland won hij twee keer de Scottish Premier League-titel, eenmaal de League Cup, en werd twee jaar op rij opgenomen in het PFA Scotland Team of the Year. In september 2015 sloot hij zich aan bij Southampton voor een bedrag van £13 miljoen, waar hij direct succes had, snel aanvoerder werd en werd uitgeroepen tot speler van het seizoen 2015 – 2016.
Het is echter sinds zijn tijd bij Liverpool dat hij is opgebloeid en heeft geholpen hen te transformeren van een top-vier team tot serieuze kanshebbers voor de grote prijzen in het voetbal. Als erkenning voor zijn inspanningen vorig seizoen stemden zowel Liverpool-spelers als fans hem tot speler van het seizoen voor de campagne 2018 – 2019.
Hij heeft ook een aanzienlijke impact gehad op zijn land, hoewel hij pas in oktober 2015 zijn internationale debuut maakte. Ronald Koeman gaf hem de aanvoerdersband, en hij leidde zijn team eerder dit jaar naar de finale van de UEFA Nations League. Hoewel ze daarna verloren van Portugal, werd hij opgenomen in het team van het toernooi.
Wat dit jaar de kers op de taart zal zijn, is als Liverpool, na een onderbreking van dertig jaar, opnieuw de Premier League-titel weet te veroveren. De voortekenen zijn goed, aangezien het team al hun eerste acht wedstrijden heeft gewonnen, maar als ze dat inderdaad bereiken, zal van Dijk waarschijnlijk een belangrijke rol spelen.
